Het hart van Delta21 is een nieuw opslagbekken (ook aangeduid als energie-opslagmeer en valmeer) van 40 km2 voor de kust van Zuid-Holland, waar met behulp van pompen en turbines energie kan worden opgeslagen en worden opgewekt. De grote vermogens aan pompcapaciteit kunnen ook tijdens storm op zee en hoge rivierafvoeren worden ingezet als supergemalen om overtollige rivierwater tijdelijk te bergen en daarmee de waterveiligheid in de delta te vergroten. Het project integreert waterveiligheid, energie en natuur. Door CE Delft is een haalbaarheidsonderzoek en businesscase gedaan naar de inzet van het valmeer als energieopslag.
Haalbaarheid Delta21 als energieopslag
CE Delft heeft de rol van Delta21 in het nationale en regionale Rotterdamse energie-systeem en de daaraan gekoppelde maatschappelijke baten door middel van een businesscase uitgewerkt. Door de grotere weersafhankelijkheid van duurzame energiesystemen neemt de algehele noodzaak van overcapaciteit voor energieopwekking toe. Met name voor de industrie in de regio is een hoge leveringsgarantie immers cruciaal.
De businesscase modellering is uitgevoerd voor het jaar 2035 op verwachtingen van de ontwikkelingen van energieprijzen en voor 2050 op basis van een levelised cost of storage (LCOS) analyse, oftewel de kosten per geleverde MWh. De businesscase is bepaald voor drie van de belangrijkste elektriciteitsmarkten, namelijk de day-ahead, onbalans- en aFRR-markt. De LCOS-analyse geeft inzicht in de concurrentiepositie van energieopslag en opwekking in het valmeer ten opzichte van alternatieve technieken verder in de toekomst.
Uit de businesscase komt naar voren dat de LCOS van Delta21 concurrerend is bij een ingeschatte lage prijs van de andere technieken. Het valmeer is voorzien in de regio Rotterdam, waar de rol van elektriciteit in de energiemix naar verwachting flink zal toenemen. Hierdoor is fors meer transport van elektriciteit via het hoogspanningsnet noodzakelijk. Vooral in Rotterdam zullen naar verwachting knelpunten ontstaan, zowel in situaties van een hoog aanbod, als bij een hoge vraag. Dan ontstaat er een meerwaarde voor het valmeer, aangezien de opslag van energie in het meer zowel overschotten als tekorten kan opvangen, een belangrijk verschil met sommige andere flexibele opties (zoals batterijen, elektrolysers, vraagsturing en import/export). Het valmeer heeft een positief effect op de netbelasting en op de belasting op de 380kV-verbindingen. De inzet van enkel het valmeer is naar verwachting afdoende om de belangrijkste knelpunten op te lossen, naast de huidige geplande uitbreidingen. De inzet van het valmeer leidt daarmee tot positieve maatschappelijke effecten voor het energie¬systeem. Het valmeer leidt tot lagere elektriciteitskosten en er zijn minder investeringen nodig in hernieuwbare opwek en/of regelbare centrales.
Uit het onderzoek bleek dat de businesscase voor de 6 GW-configuratie beter was dan de 2 GW-variant. Daarnaast geldt dat veel nieuwe opslagsystemen nog volop in ontwikkeling zijn en er daarover ook nog veel vragen zijn, met name op het gebied van de impact op het milieu.
Voor meer informatie, zie https://ce.nl/publicaties/delta21-energetisch-economische-analyse/ en https://www.delta21.nl/
Huub Lavooij, Delta21,
Lucas van Cappellen, CE Delft,
