De vraag of, en zo ja op welke wijze natuureffecten meegenomen kunnen worden in een maatschappelijke kosten-batenanalyse is nog steeds actueel. In 2009 heeft het Planbureau voor de Leefomgeving de natuurpuntenmethodiek geïntroduceerd. Dit naar aanleiding van hun bevinding dat door de wijze waarop natuureffecten in de bestaande praktijk in MKBA´s meegenomen worden, een onvoldoende betrouwbaar beeld ontstaat van de omvang van de natuureffecten. Het LEI heeft de voor- en nadelen van de natuurpuntenmethode onderzocht.
Uitgebreide informatie over de fysieke natuureffecten van projecten is onder andere te vinden in MER´s. Om die informatie beter hanteerbaar te maken, is aggregatie gewenst. Door de uiteenlopende natuureffecten te aggregeren in één indicator die op een gestandaardiseerde manier wordt gemeten, worden projecten ook onderling beter vergelijkbaar. De natuurpuntenmethodiek maakt het mogelijk om natuureffecten gestandaardiseerd te aggregeren. Een natuurpunt wordt gebaseerd op drie grootheden: het areaal natuur, de natuurkwaliteit en een weegfactor voor de betreffende ecosystemen zodat rekening wordt gehouden met de mate waarin een ecosysteem bijdraagt aan de (nationale) biodiversiteitsdoelstellingen.
Op verzoek van het ministerie van EL&I heeft het LEI de voor- en nadelen van het gebruik van natuurpunten bij het bepalen en monetariseren van natuureffecten onderzocht. De belangrijkste bevindingen zijn:
- Natuurpunten geven informatie over de fysieke verandering in natuur, meer specifiek in de hoeveelheid en kwaliteit van de biodiversiteit.
- Natuurpunten geven geen informatie over het welvaartseffect van veranderingen in natuur.
- De kwaliteit van de natuur wordt bepaald op basis van op een beperkt, geselecteerd aantal doelsoorten. De methode richt zich alleen op soorten die relevant zijn voor biodiversiteitsbeleid.
- Natuurpunten zeggen vooral iets over natuureffecten die relevant zijn voor de (nationale) biodiversiteit. Natuur buiten beschermde natuurgebieden heeft naar verwachting weinig doelsoorten, waardoor deze natuur automatisch weinig punten krijgt. Hierdoor is de natuurpuntenmethodiek vooral geschikt voor het meten van veranderingen in biodiversiteit in natuurgebieden.
- Voor sommige beleidsbesluiten is een kosteneffectiviteitsanalyse voldoende. Aangezien natuurpunten informatie verschaffen over de fysieke effecten van een project voor biodiversiteit, past de natuurpuntenmethodiek goed binnen een kosteneffectiviteitsanalyse.
Nadere informatie? Arianne de Blaeij, LEI, email Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., T 070 - 3358304.
Publicatie downloaden? http://edepot.wur.nl/189816.
Het PBL-rapport uit 2009 downloaden? http://www.pbl.nl/publicaties/2009/natuureffecten-in-de-mkba-s-van-projecten-voor-integrale-gebiedsontwikkeling
