Beheersing van klimaat- en milieurisico’s door centrale banken en toezichthouders
Wereldwijd integreren financieel toezichthouders klimaat- en milieurisico’s steeds meer in hun werkzaamheden. Ook bij financiële instellingen is deze ontwikkeling gaande: zij houden beter rekening met klimaatrisico’s van hun activa. Dit blijkt uit twee publicaties van het Network for Greening the Financial System (NGFS):
- een gids voor toezichthouders waarin toonaangevende werkwijzen van toezichthouders wereldwijd zijn gebundeld en een vijftal aanbevelingen wordt gedaan voor maatregelen door zowel leden als niet-leden van het NGFS;
- en een rapport over de ervaringen van financiële instellingen met het werken met groene, niet-groene en bruine financiële activa en een mogelijk risicoverschil, dat een overzicht biedt van de definities en werkwijzen in de sector met betrekking tot het kwantificeren en inperken van milieurisico’s.
DNB: Oproep tot groen herstel uit de coronacrisis
Door de coronacrisis dreigt de uitvoering van het klimaatbeleid wereldwijd vertraging op te lopen. De negatieve gevolgen van klimaatverandering vragen echter nog steeds om aandacht. Hoewel de coronacrisis de wereldwijde CO2-uitstoot tijdelijk doet dalen, is een structurele vermindering van emissies nodig om de Parijse klimaatdoelen te halen. Kansen voor een groen herstel uit de coronacrisis moeten daarom worden benut. De huidige situatie van lage rentestanden en lage energieprijzen biedt daarvoor juist een goede gelegenheid. Dat stelt De Nederlandsche Bank in DNBulletin (28 mei 2020).
Verandering van brandstoffen voor decarbonisatie van de industrie
Op 14 april 2020 promoveerde Matthias Rehfeldt aan de Universiteit Utrecht op het proefschrift 'Fuel switching as contribution to the decarbonisation of the industry sector'. In zijn analyse brengt hij technische, economishe en gedragsaspecten van de selectie van energiedragers bij elkaar. Een van de belangrijkste conclusies is dat er een groot technisch potentieel bestaat voor een overstap naar andere brandstoffen en dat dit een substantiële pijler van snelle decarbonisatie kan zijn. Het relaiseren van dit potentieel vergt echter wel drastische veranderingen in de economische randvoorwaarden.
Het meten van economische en milieuprestaties van fabrikanten van motorvoertuigen
Op 25 mei 2020 promoveerde Qinqin Zeng aan de Technische Universiteit Delft op het proefschrift 'Development of A Composite Indicator for Measuring Company Performance from Economic and Environmental Perspectives: A Study on Motor Vehicle Manufacturers'. Hierin presenteert zij een 'vierde generatie' methode voor het meten van bedrijfsprestaties van fabrikanten van motorvoertuigen..
Verzekeren van overstromingsrisico's
Op 26 juni 2020 promoveerde Peter Robinson aan de Vrije Universiteit op het proefschrift 'Behavioural Economic Studies of Flood Insurance Demand'. Hierin doet hij verslag van zijn onderzoek naar de factoren die van invloed zijn op de beslissing van burgers om zich al dan niet te verzekeren tegen overstromingsrisico's.
Werkt emissiehandel?
Op 26 juni verscheen de laatste editie van de Nieuwsbrief Emissiehandel, die 18 jaar heeft bestaan. Dit nummer bevat ondermeer een column van eindredacteur Rolf de Vos met als titel 'Werkt emissiehandel?'. U kunt zijn antwoord op deze vraag vergelijken met dat van twee PBL-medewerkers, elders in deze editie.
Verhandelbare stikstofrechten
Op 18 januari 2020 organiseerde het Adviescollege Stikstofproblematiek een expertsessie over verhandelbare stikstofrechten. Prof. dr. H.R.J. Vollebergh (PBL) bracht hierbij een position paper in. Uitgangspunt is de vraag ivan het Adviescollege Stikstofproblematiek of verhandelbare stikstofrechten een passende oplossing bieden voor het bereiken van een “structurele oplossing” voor de stikstofproblematiek in Nederland. Het antwoord hierop kan volgens Vollebergh niet los worden gezien van de vraag waarvoor precies een oplossing wordt gezocht. In het position paper wordt daarom eerst stilgestaan bij het doel waarvoor het instrument verhandelbare rechten een oplossing zou moeten bieden. Vervolgens komt de vormgevingsvraag met betrekking tot deze rechten aan de orde. Tot slot wordt ingegaan op de bredere context waarbinnen dit instrument een rol zou moeten gaan spelen en op de vraag of het in dat kader wel het meest voor de hand liggende instrument is.
Scenario's voor een klimaatneutraal energiesysteem
TNO heeft twee scenario’s opgesteld (ADAPT en TRANSFORM) waarmee met name de grote veranderingen in het Nederlandse energiesysteem zijn verkend die kunnen (moeten) plaatsvinden in de periode na 2030. In het ADAPT-scenario bouwt Nederland voort op zijn huidige economische sterktes en kiest het voor zekerheid en behoud van de huidige levensstijl. In het TRANSFORM-scenario is Nederland bereid tot gedragsverandering en schakelt over op een schone, energiezuinige economie met nieuwe innovatieve technologieën. Hierdoor wordt Nederland minder energie-intensief. De modelanalyses laten zien dat voor beide energiescenario’s de doelstellingen voor broeikasgasreductie kunnen worden gerealiseerd. De kosten van het energiesysteem liggen bij beide scenario’s lager dan voor een scenario waarbij niet gestreefd wordt naar een klimaatneutraal energiesysteem en zijn het laagste voor het TRANSFORM-scenario. Door toenemende elektrificatie van energiefuncties in bijna alle sectoren wordt elektriciteit twee tot drie keer zo belangrijk. In 2050 is nagenoeg alle elektriciteit afkomstig uit wind en zon. Maar ook andere duurzame bronnen zijn belangrijk, zoals geothermie in de warmtevoorziening en biomassa voor de industrie en als transportbrandstof. Voor het aardgasvrij maken van de gebouwde omgeving is restwarmte uit de industrie belangrijk. Waterstof speelt een beperkte maar cruciale rol en wordt voornamelijk toegepast voor transport en in de industrie. Het rapport is hier te vinden.
