De huidige kortetermijnprikkels die bijdragen aan het stap voor stap schoner worden van benzine- en dieselauto's zijn weliswaar effectief op de korte termijn, maar remmen het succes van de radicaal nieuwe nul-emissie-auto op de lange termijn. Als we ons op fossiele brandstof rijdende wagenpark snel willen vervangen door een duurzamer alternatief, zoals waterstof- of elektrische auto's, doet de overheid er verstandig aan in het vervolg slechts een beperkt aantal opties te stimuleren. En de overheid moet terughoudend zijn met de kortetermijnprikkels. Deze conclusies trekt Alexander van der Vooren in zijn proefschrift "Accelerating Technological Change. Towards a more sustainable transport system".

Door efficiënter om te gaan met natuurlijke hulpbronnen kunnen de productie en het gebruik van goederen en diensten goedkoper worden, waardoor de vraag ernaar toeneemt. Dat kan de besparingen op energie en andere natuurlijke hulpbronnen deels weer teniet doen. Dit 'reboundeffect' is niet verwaarloosbaar. Het is zinvol om hier bij beleid gericht op 'resource efficiency' rekening mee te houden.

Het verminderen van voedselverspilling met 40% in 2020 door huishoudens en detailhandel in de EU leidt tot een jaarlijkse besparing van 123 euro per persoon. In totaal komt dit voor de EU neer op een besparing van 75,5 miljard euro. Huishoudens kunnen deze besparingen weer uitgeven, waardoor hun welvaartsniveau zal stijgen. LEI Wageningen UR heeft in opdracht van de Europese Commissie als eerste in detail onderzocht wat de effecten van het reduceren van verspilling aan de vraagzijde zijn op de economie.

Energiebesparing kan de CO2-uitstoot van de warmtevraag door huishoudens met 50% tot 80% verminderen in 2050 ten opzichte van 2010. De CO2-uitstoot halveert door 300.000 woningen per jaar te renoveren met gangbare energiebesparingsmaatregelen. In 2035 zijn dan alle woningen minimaal één keer gerenoveerd, waarna de meeste woningen nog een keer worden gerenoveerd met goedkoper geworden energiebesparingsmaatregelen.

Vanaf de oorsprong van hun discipline hebben economen zich beziggehouden met het belang van de natuur als hulpbron waarmee welvaart wordt gerealiseerd. Aan de hand van de geschiedenis van het economisch denken gaat het rapport 'Economic Viewpoints on Ecosystem Services' over de vraag waar economische ontwikkeling en bescherming van de natuurlijke leefomgeving samenkomen. Rond dit vraagstuk heeft het gebruik van de term 'ecosysteemdienst' een hoge vlucht genomen.