Exact één week na de Dutch Environmental and Resource Economics Day vond op vrijdag 9 februari ook de Belgian Environmental Economics Day plaats. Niet in Utrecht, maar wel in Antwerpen. Niet de derde editie, maar wel de zeventiende editie. En hoewel de naam van beide evenementen al duidelijk een geografische focus suggereert blijken er toch wat gelijkenissen. In beide landen probeert de organisatie immers een laagdrempelig netwerk-event te organiseren waar ook volop kansen worden geboden aan jonge milieueconomen om hun werk in de kijker te plaatsen.

Voeding heeft een aanzienlijke impact op de (volks)gezondheid en op het gebruik van land en andere hulpbronnen. Het huidige voedselsysteem en de daarbij behorende voedingspatronen brengen grote milieu- en gezondheidsuitdagingen met zich mee, en het maatregelen aan zowel de aanbod- als de vraagzijde zijn noodzakelijk. Het is daarom belangrijk om inzicht te krijgen in de drijvende krachten achter het aanmoedigen en faciliteren van ecologisch duurzame en gezonde voedselconsumptie, en om het verschil tussen intenties van consumenten en hun en daadwerkelijk gedrag te verklaren. Eerder empirisch werk op het gebied van voedingsbeslissingen heeft zich geconcentreerd op het nut dat consumenten hechten aan factoren als prijs, kwaliteit en ethiek bij het nemen van beslissingen, en op de effecten van persoonlijke waarden, percepties en sociale netwerken op voedselconsumptie. Er is minder aandacht besteed aan de interacties tussen deze factoren, aan hoe deze interacties voedselkeuzes beïnvloeden, en in welke mate ze het verschil tussen intenties en daadwerkelijk gedrag kunnen verklaren.

Je zou het bijna circulair kunnen noemen: onze relatie met spullen. We kopen, gooien weg en kopen weer nieuw. Maar zolang we vastzitten in deze koop-dump-koop-cyclus krijgen we de circulaire businesscases niet rond. De oplossing is de invoering van een kleine bijdrage bij de aankoop van lineaire, milieuonvriendelijke producten die besteed wordt aan circulaire doeleinden.

Verduurzaming en maatregelen tegen fysieke klimaatrisico’s gaan gepaard met kosten voor woningeigenaren. Dit kan aanzienlijke impact hebben op de getroffen huishoudens en regio’s. Normen en informatie zijn belangrijk voor een eerlijke verdeling van de klimaatkosten. Een gezamenlijke analyse van de onderzoekers van ABN AMRO, ING en Rabobank.