De keuzes van nu zijn bepalend voor het Nederland van 2050. In de op 10 oktober j.l. verschenen langetermijnverkenning Kiezen voor later: vier visies voor 2050 schetst het Centraal Planbureau (CPB) vier scenario’s die de politiek kunnen helpen die keuzes te maken. De vorige langetermijnverkenning dateert uit 2010. Met deze publicatie geeft het CPB aanzetten tot een debat over de toekomstige ontwikkeling van de economie en de maatschappij.

In het wetenschappelijke, publieke en politieke debat over het gebruik van biomassa (of biogrondstoffen) is 'koolstofschuld' een veelvoorkomend begrip. Deze term verwijst naar de vraag of het gebruik van biogrondstoffen, vooral voor bio-energie, een positieve of negatieve bijdrage levert aan het tegengaan van klimaatverandering. Het gaat daarbij met name om de CO₂-uitstoot uit bodems en vegetatie die kan ontstaan door het oogsten van vooral houtige biomassa uit landbouw en bosbouw.

In Nederland is meestal voldoende zoet (oppervlakte)water beschikbaar. Maar de droge periodes in de afgelopen jaren hebben laten zien dat de kwaliteit en beschikbaarheid van water in droge perioden uitdagingen oplevert. Het tegengaan van verspilling is de goedkoopste en meest duurzame manier om bij te dragen aan voldoende zoetwater voor nu en in de toekomst. Het kabinet heeft (daarom) als uitgangspunt: “het juiste water voor het juiste gebruik”. Dit betekent dat drinkwater, met de hoogste kwaliteit, bij voorkeur wordt gebruikt om te drinken, en oppervlaktewater om een bedrijf te koelen. Beprijzen kan dienen als instrument om waterbewustzijn te vergroten, waarmee indirect ook verspilling wordt tegengegaan.

Economen, met name milieueconomen, hebben lang onderzocht hoe mensen milieu- en ecosysteemdiensten waarderen. Een voorbeeld hiervan is de optiewaarde - de waarde van het behoud van een hulpbron voor potentiële voordelen in de toekomst. Om dit potentieel te realiseren, moet je echter vaak in staat zijn om de toekomst te visualiseren en de implicaties ervan te begrijpen. Virtual Reality (VR) kanhierbij helpen, maar recent onderzoek toont aan dat het potentieel van VR beperkt is.

Onderzoekers van de universiteiten van Hasselt en Luik lanceerden eerder dit jaar een bevraging van de Belgische lokale besturen. Daaruit blijkt dat een aanzienlijk deel (41%) nog niet actief inzet op de circulaire economie. De nieuwe legislatuur biedt een kans om meer in te zetten op het thema met het oog op de naderende klimaatdeadlines.